Kleine taalgebieden herbergen soms grote schatten. De sprankelende journalen van de Catalaanse schrijver Josep Pla (1897-1981), waarvan de originele uitgave maar liefste 30 000 bladzijden beslaat, vormen zo'n schat. Ze bevatten een boeiende mengeling van dagboekaantekeningen, reisimpressies, invallen en literaire portretten. Pla heeft op een gulzige en zeer bewuste wijze van het leven genoten en het tot in de details met meesterhand opgetekend. Zijn bewogen leven als diplomaat, politicus, journalist en hartstochtelijk reiziger leverde hem dagelijks een overloed aan materiaal.
Het grijze schrift vormt een afgrond en briljant onderdeel van Pla's memoriaal. Het ontstond tussen 1918 en 1920. In dit ogenschijnlijk zo nonchalant geschreven boek condenseert Pla met superieure ironie de volle, alles doordringende grijsheid van het dagelijks bestaan. Het is een collage van choses vues, een indrukwekkend amalgaam van nu eens markant impressionistische, dan weer diepzinning introspectieve prozaschetsen die te zamen een beeld geven van een heel tijdperk. Voor Pla zelf was de periode waarin dit boek ontstond een periode van snelle rijping. Het grijze schrift wordt dan ook algemeen beschouwd als een synopsis van zijn gehele oeuvre.
 
In dit heldere, onthechte proza vindt Pla zijn eigen toon, zijn eigen weg: Het grijze schrift zit boordevol zonlicht. - La Quinzaine littéraire
Eindelijk wordt Josep Pla dan vertaald [...] Tot de hele wereld dringt nu het besef door: Pla is een van de grootste schrijvers van deze eeuw. Zijn universele geest heeft zich gevoed met de humus van zijn kleine dorpje. - Le Monde